Monday, October 31, 2011



સમય પણ કેવી અજીબ પરિક્ષા કરે છે, 


એક ને દર્દ આપી બીજાની રક્ષા કરે છે, 


હૃદય ની જીદ તો જુવો ઝીંદગી માં, 


જે નથી મળવાનું તેની જ પરિક્ષા કરે છે....


અપની ઝીંદગી કા અલગ ઉસુલ હૈ,


દોસ્ત કે ખાતિર તો કાંટે ભી કબૂલ હૈ, 


હંસ કે ચલ દૂ કાંચ કે ટુકડો પર, 


અગર દોસ્ત કહે યે મેરે બીછાયે ફૂલ હૈ....

Sunday, October 23, 2011



આશાઓ પર પાણી ફરી જતાં વાર નથી લાગતી

કિનારે આવી ડૂબી જતાં વાર નથી લાગતી

જીતનો જલસો માનવાની ઉતાવળ ન કર

જીતેલી બાજી હારી જવામાં વાર નથી લાગતી

તારી ઊંચાઇનું નાહક અભિમાન ન કર


... કે મિનારોને તૂટી જવામાં વાર નથી લાગતી

બાંધ્યો છે માળો તો જરા દિલથી જતન કર

કે માળાને પીંખાઇ જતાં વાર નથી લાગતી

માણી લે હર એક પળ તું આજે

આંખોને મિંચાઇ જતાં વાર નથી લાગતી .


શું કહું તને કઈ સમજાતું નથી,

કહેવા ચાહું છું પણ કહેવાતું નથી,

છે બસ બે કદમ દૂર તું મારા થી,

પણ એટલું ય અંતર મારાથી કપાતું નથી....

Friday, October 21, 2011



મેં દુખ એટલુ તો સાચવી ને રાખ્યુ , કે હસતા હસતા રડી પડાયુ, દિલ ના દર્દ આમ પળભર માં બહાર આવશે તે નહોતી ખબર ,... બસ આ તો આમ જ હસતા હસતા રડી પડાયુ, જખમ તો સાચવી ને રાખ્યા હતા મેં, આખી જીંદગી ના ,પણ કોણ જાણે કેમ, આજે હસતા હસતા રડી પડાયુ. આંખ માં આંસુ પણ છે અને આંખ માં સપનુ પણ છે, બસ આજે તો હસતા હસતા રડી પડાયુ.

Thursday, October 20, 2011



દોસ્તો બતાવો શું કરું આમ કેમ થાય છે,

મારી ગલીમાં મારું જ ઘર કેમ ખોવાય છે?

કહ્યું હતું તમને કે નાજુક છે દિલ અમારું,


તમારી બસ એક નજરથી વિંધાઈ જાય છે.


ખબર છે નથી પાસે પણ મહેસુસ થાય છે,

કરું છું નયન બંધ તો કેમ તે દેખાય છે.


કરું તો છું હું કોશીશ ભુલવાની તેમને,

ન જાણે કેમ હરપળ યાદ આવી જાય છે.

Wednesday, October 19, 2011



તારી યાદ રડાવી જાયે છે, તો ક્યારેક હસાવી જાયે છે શાંત હૃદય માં તોફાન મચાવી જાયે છે 


........જયારે યાદ તારી આવે છે ... ભાર વસંત ને પણ પાનખર બનાવી જાયે છે... મેહફીલ ને પણ 


ક્યારેક સમશાન બનાવી જાયે છે... ........જયારે યાદ તારી આવે છે... ખુલી આંખે સપના બતાવી 


જાયે છે.. ને ક્યારેક આંખો માંથી નદિયોં વહાવી જાયે છે.. ......જયારે યાદ તારી આવે છે..

Thursday, October 13, 2011



પ્રેમના પાલવડે તારા જીવતો હતો હું,

તારા હોઠો પરની હસી જોઇ ખીલતો હતો હું.

.

આજે તને યાદ કરતા આંખે ભીનો થયો છું હું,

શું કરૂં તારી આંખોના મારણે જ મરવા ટેવાયેલો છું હું.

.

તારા પ્રેમના સાગરને વર્ણવા ઉર્મીઓની આવે છે આજે ભરતી એવી,

પણ આજે શબ્દોના અભાવે લાચાર બન્યો છું હું.

.

એમતો મૃત્યુંની રમત પછી લાશ બને છે દુનિયા આખી,

પણ તારી લાગણીઓના સાગરમાં જ ડુબી મર્યો છું હું.


જીવનમાં કાશ એવી એક રાત આવી જાય સમય પણ અમને બંનેને સાથે જોઈને ત્યાં જ થોભી જાય હુ 


ચૂપ રહુ તૂ પણ ચૂપ રહે કુદરત પણ આપણા પ્રેમ આગળ નમી જાય